Laatste week in Vancouver......

Allereerst even de aandacht voor KIMENDIANNE.WAARBENJIJ.NU. Dit is de site waar Kim en ik jullie op de hoogte gaan houden van onze avonturen in Canada en de VS.

Terug naar het dagelijks leven, oftewel de laatste normale week voor een hele lange tijd. Het was namelijk de laatste werkweek bij Canada Post voordat de grote reis begint. Omdat het mijn laatste week was, nam Peter (mijn baas) mij mee uit voor lunch. Het was een superdeluxe lunch bij een peperduur tentje aan het water, heel decadent. Normaal eet ik tussen de middag brood, maar nu moest ik aan een voorgerecht en hoofdgerecht. Twee uur later en tapas en een steak verder, was het tijd om te gaan. Maar we gingen niet terug naar kantoor, nee met de auto gaf Peter me een tour door Vancouver. Peter is een geboren en getogen Vancouverite en weet dus alles van de stad en weet overal wel iets over te vertellen. Ik had eerder al eens verteld dat Peter een storyteller is, dus dat was een prachtige middag met geweldige verhalen en anekdotes. Verder was het gister al een beetje afscheid nemen van collega’s met omhelzingen, cadeautjes en God Bless you’s.

En ik zeg beetje afscheid nemen, want we hebben maandag nog: The 2nd annual epic, mammoth, colossal “Area West World Series Softball Classic”, … experience the Thrill of Victory and the Agony of Defeat. Ja, zo wordt het echt aangekondigd, we gaan softballen! Alle Sales mensen van West Canada hebben training komende week en om de dag af te sluiten gaan we softballen. Er wordt al maanden naartoe geleefd en voor sommigen is het bijna belangrijker dan werk. De Cup is nu in handen van het Alberta team en dit jaar willen we ‘m natuurlijk naar British Columbia halen. De regels luiden: No spitting, cheating, sliding or tobacco chewing, dat moet lukken.

En nog meer groot nieuws: met de brassband hebben we een nazit gehad! Vorige week zaterdag hadden we een concert bij een Britse autoshow. Het was een concert van wel drie uur met alleen maar Britse muziek waaronder heel veel marsen, de droom van menig muzikant….. Omdat we toch in de Britse sfeer waren, gingen we na het concert naar een Britse pub. Ik wist niet wat me overkwam, een nazit! Okay, het bleef bij één biertje en wat eten, maar het is beter dan niets! Na het concert werd ik uitgenodigd door Gene om met zijn familie mee te dineren, dus dat was ook weer een mooie dag. Omdat ik als picturefreak (van wie zou ik dat toch hebben?) toch graag wat foto’s van het concert wilde hebben, mocht ik Andrea’s camera lenen voor die dag. Met de nazitfoto is helaas wat misgegaan....

En nu vertrek ik naar het vliegveld. Anja gaat vanmiddag terug naar Duitsland en een uurtje later komt Kim aan in Vancouver, Oeeeeeeeh wat spannend, het gaat nu echt beginnen! Ik wens alle Zwagers, Ursemmers en Venhuizers een super kermis! Als het er van komt, zal ik volgende week proberen nog een afsluitend stukje schrijven op mijn site.