Skiën, ziptrekken, klimmen, boarden…..

Zo dat waren me de actieve weekendjes wel. Skiën, ziptrekken, bergbeklimmen, snowboarden….. geweldig! Afgelopen weekend gingen Andrea, Anja en ik naar Whistler. Whistler is een enorm groot ski-oord waar ook een deel van de Olympische sporten in 2010 worden uitgeoefend. De meer dan honderd pistes en het uitgebreide uitgaansleven maken het een van de populairste skioorden van de wereld. Het is er ook vrij prijzig en volgens mij was afgelopen weekend het duurste weekend uit mijn leven….. Want naast de uitgaven voor een weekendje Whistler moesten de maandelijkse huur en buspas ook betaald worden. Gelukkig heb ik een goede baan bij Canada Post, maar dat ik tot m’n dertigste thuis zal moeten blijven wonen, sluit ik niet uit na dit weekend niet uit, hahaha! Maar goed, ik heb in ieder geval genoten.

Zaterdag was het een prachtige dag en gingen we ziptrekken in Whistler. Ziptrekken is door middel van een kabelbaan van boom naar boom trekken. Van de ene berg naar de andere berg, over watervallen en meertjes. Zelfs aan de langste kabelbaan van Noord-Amerika heb ik gehangen, bijna een kilometer lang. Na een avondje apres-ziptrekken in Whistler, gingen we de volgende dag snowboarden en skiën. Helaas was het weer iets minder, maar het was evengoed gaaf. ’s Ochtends begon ik met snowboarden en halverwege werd het tijd om op ski’s over te gaan want de Olympische Freestyle skipiste moest verkend worden. Als een Alberto Tomba vloog ik van die berg af! In het fotoalbum kunnen jullie wat foto’s van Whistler zien, binnenkort volgen er meer. Tip: bekijk de foto's in groter formaat, dan zijn ze niet zo raar misvormd als in het kleine formaat.

Vorig weekend hadden we ook al mooi weer en in plaats van het geplande indoor climbing, gingen we naar Deep Cove. Deep Cove is een plaatsje aan het water met mooie natuur. Terwijl we aan het hiken (omhoog wandelen) in de bossen waren, kwamen we onderweg opeens een hele grote rots tegen, en zo hebben we toch nog rots geklommen. Deze rots stond in de middle of nowwhere, maar de Canadezen hadden wel heel netjes een touw boven aan de berg vastgemaakt zodat we al abseilend weer naar beneden konden. Het had wel wat weg van survival met de Oscar Romero.

En wat is er verder gebeurd? Nou, ik heb eindelijk de eerste celibrities gespot. Ik woon ondertussen al zeven maanden in Hollywood North, dus het werd wel eens tijd. Helaas heb ik geen idee wie de celebrities waren…… IJshockey is hier dé sport en toen opeens het halve Canadese hockeyteam een kopje koffie kwam halen in de Starbucks waar Anja en ik zaten, werd het toch vrij druk. Ons zegt het helaas weinig. En dan nog babynieuws: Gian Carlo is geboren. Wie? Gian Carlo, de zoon van Joe en Rosa. Hij is vorige week zondag geboren en net als ik is hij een zondagskind, dus dat schept een band. Zo’n kinderfan ben ik niet, maar dit is een lief jochie. Met kerst hadden ze het geslacht en de naam al verteld en Rosa had me al in geuren en kleuren (inclusief gebaren) verteld hoe Gian met een keizersnede geboren zou worden, dus echt een verrassing was het niet. En nog meer goed nieuws: het is lente, joepieeee! Alles staat in bloei, prachtig!