Alleen als het ijs en ijskoud is

Allereerst: een gelukkig 2007! Hopelijk hebben jullie net zo genoten van Oud & Nieuw als ik. In de stad werd er niet zoveel georganiseerd maar via een collega hoorde ik dat er wel wat te doen was in West Vancouver (een voorstad van Vancouver), dus op naar West Vancouver. Zover is het niet want het grenst aan downtown via de Lionsgate bridge. Eerst even een biertje gedronken en toen op naar het strand. Ja ja, Oud & Nieuw op het strand inclusief live-muziek en vuurwerk vanaf het water. Het was niet zo koud en we hadden een prachtig uitzicht op downtown. Een downtown dat er om 23.59 precies hetzelfde uitzag als om 00.01 aangezien er dus geen vuurwerk in de stad was. Echt ongelofelijk voor zo’n grote stad. En gewoon om drie uur gingen alle clubs dicht! Ik las in de krant dat de Vancouverrites volgend jaar misschien toch wat willen organiseren, lekker op tijd! Maar ik heb in ieder geval een mooie feestje gehad dat totaal anders was dan anders.

Waarschuwing voor wie een hekel heeft aan mijn Unox-muts: sla deze alinea over. Omdat mijn oranje muts wel weer es toe was aan frisse lucht werd er een Nieuwjaarsduik georganiseerd op het strand. Het leek me vooraf een goed plan om het nieuwe jaar fris te beginnen, maar op Nieuwjaarsdag wist ik het zo net nog niet. Het was een druilerige dag, de alcohol van de vorige dag voelde ik nog en ik had er helemaal geen zin in, toekijken is ook leuk. Voor de zekerheid had ik toch maar mijn bikini aangetrokken en handdoek en oranje muts in mijn tas gestopt. Met Aline ging ik heen onder het mom van ‘foto’s maken’. Maar toen ik al die mensen zag en de muziek hoorde, begon het toch te kriebelen. Aangespoord door Aline, die zich spontaan opwierp als fotografe van het evenement en dus droog moest blijven, besloot ik vijf minuten voordat het begon toch maar te gaan en binnen een mum van tijd lag ik in het water. Even zo snel was ik er ook weer uit, want wat is dat Grote Oeaanwater koud zeg! En ik haal mijn Unox-muts echt alleen uit de kast als het ijs en ijskoud is, nou dat was het. Iedereen was of dronken of verkleed of naakt, dus tussen de 2000 enthousiastelingen zag ik er zo gek nog niet uit met mijn oranje muts. Het was superleuk om mee te maken en ik zeg Dolle Diva’s: “doen volgend jaar!?” Overigens heeft mijn orange hat hier al naam en faam gemaakt. En als ik zeg dat Unox een worst is, kijkt men over het algemeen toch raar op.

En ik weet niet of het bij jullie op het nieuws was, maar het dak ging eraf! Waar vanaf? Van het stadion waar de Olympische Spelen 2010 worden geopend en afgesloten. Het weer is nog steeds van de rel en de zoveelste storm in een korte tijd is de provincie British Columbia gepasseerd. Stanley Park is een puinhoop door alle omgevallen bomen en bij de minste wind valt de stroom uit. Mijn weekend duurde vorige week een dag langer doordat de stroom weer es was uitgevallen op mijn werk. De stad kan echt niet tegen een stootje, dat belooft dus wat voor 2010. De volgende dag kon ik gelukkig weer naar the Mission, zoals insiders de organisatie noemen, en ik werd nog blijer toen ik zag dat ze er oliebollen hadden. Helaas was deze Hollandse delicatesse drie dagen na Oud & Nieuw niet helemaal vers meer.

Vancouver kent veel brouwerijen en heeft heel veel speciale biertjes. Zaterdagmiddag ging ik naar een X-treme Beer Festival waar je heel veel soorten bier kon drinken. Agh, ik wist niet dat bier zo vies kon zijn. Sinaasappel vind ik lekker en chocolade ook, maar niet gecombineerd in een biertje. Gelukkig waren er ook meer normalere biertjes. De stad staat ook bekend om haar vele restaurantjes. Alle cuisines zijn vertegenwoordigd en vooral All-you-can-eat is hier populair. Dit betekent dat je zoveel en zo vaak als je kunt bestellen voor een lage prijs. Voor zo’n 10 euro zit je propvol. Wij gingen naar de Japanner en na zo’n vijf keer bestellen hadden we het wel gezien en hadden we alles op. Alleen wat wasabi was nog over, maar voor $20 offerde Stefan zich op om dit afschuwelijke sterke spul op te eten. Normaal gesproken sta je van een mespuntje al in brand, de inhoud van een heel bakje leegeten voor een weddenschap is dus gekkenwerk. Om te blussen werd de fles sojasaus gegrepen voor een extra $10. We zijn in ieder geval keurige gasten want de tafel was helemaal leeg bij vertrek.

Verder is het hier vrij rustig en van mijn tijd heb ik gebruik gemaakt om wat filmpjes te maken. Op dianne.viavideo.nl kunnen jullie de eerste filmpjes zien. Ik ben pas tot oktober gekomen, maar het is een beginnetje.

En nog een huishoudelijke mededeling: via mijn mobiele telefoon kan ik alleen sms'jes versturen naar NL Vodafone nummers en ik kan geen NL sms'jes ontvangen. Inderdaad, niet echt handig.