It was a Merry Christmas

En zo is de kerst alweer voorbij. Aan de warming up van kerstmis leek maar geen eind te komen, maar de kerst zelf was zo over. Jullie zitten waarschijnlijk de laatste restjes van het gourmetvlees weg te spoelen met alcohol, terwijl ik vandaag Boxing Day heb meegemaakt. Een soort Lappendag, maar dan gestoorder, veel drukker en helaas zonder drank. En zoals het een goede Canadees betaamt, werd er weer keurig in de rij gestaan. Deze keer om een winkel binnen te komen, gekkenhuis! Nu weet ik weer waarom ik tijdens Lappendag de lappen links laat liggen.

Mijn kerst was boven verwachting super en het mooie is dat ik het gezang van Andre Hazes niet heb gehoord. Ik vierde kerstfeest namelijk niet heel alleen, maar met mijn huisgenoten en vrienden in ons huis. Op zich al bijzonder want zo vaak zie ik mijn roommates niet omdat we allemaal weinig thuis zijn. Voor deze dinerparty’s moesten wel boodschappen gedaan worden en dat was afschuwelijk want we kozen voor de Canadian Superstore. Het kostte ons drie uur voordat we klaar waren en toen was het al bijna donker buiten. Onze inspanning werd gelukkig beloond met een mooie zonsondergang. Voor kerstavond gingen we naar de kerk bij ons om de hoek. Een Christelijke kerk en een van de grootste kerken van Vancouver. Dat hebben we geweten, het leek de Park Schouwburg wel! Het was zeer bijzonder en modern met neonlichtjes, artiesten, powerpoint en zelfs kinderkaraoke! Mijn Franse roommate werd er emotioneel van: “I had tear in my eye.” Beetje overdreven natuurlijk maar het was eigenlijk best wel gaaf. Het diner op kerstavond was typisch Canadees: kalkoen met cranberrysaus.

Op Eerste Kerstdag heb ik de raarste twee uur met de eigenaren van het huis ooit meegemaakt. Normaal gesproken maken ze zich alleen maar druk of alles wel schoon is en verder zien we ze niet echt, maar gister waren ze echt vreemd. We hadden een paar kleine cadeautjes onder hun kerstboom gelegd en dat maakte ze kennelijk zo blij, dat we al hun sterke drank moesten proeven. Om één uur ’s middags was ik al een beetje tipsy van de Baileys, Sambuca en weet ik veel. Ze vertelden hoe ze elkaar ontmoet hadden en we mochten alle flessen sterke drank hebben. Heeeeel vreemd aangezien ze normaal gesproken zuinig zijn. De drank kwam goed van pas, we hadden de meeste drank namelijk op kerstavond al hadden opgedronken. Het diner dezelfde avond was multicultureel met Japanse, Italiaanse en Braziliaanse invloeden.

Op mijn werk, door mijn internationale vrienden maar ook via de Nederlandse post en e-mail ben ik weer verwend met cadeautjes, kaarten en kerstgroeten. Het maakte het kerstgevoel helemaal compleet. Maar helaas heb ik voor de kerst ook afscheid moeten nemen van twee nieuwe vriendinnen, Virginia (Arg) en Claudia (Mex). En morgen vertrekt mijn favoriete roommate Nicolas ook al. Maar hier staat tegenover dat het volgens mij beetje bij beetje beter gaan met mijn hand. Alle enge verhalen dat ik er wel zes weken last van kan hebben of dat het misschien toch wel gebroken is (volgens één van mijn collega’s zit er in de buurt van je duim een botje die gebroken kan zijn zonder dat je het merkt!), probeer ik maar te negeren. En vandaag was de eerste dag dat ik zonder verband liep dus dat biedt perspectief. Kan ik eindelijk te snowboarden, want dat kon vorig weekend helaas niet. In plaats daarvan ging ik maar snowshoeen, lopen over de bergen met een tennisracket onder je schoen! Iets minder sensationeel zeg maar, maar ik heb in ieder geval wel een beetje van het sneeuwgevoel meegekregen.

En ja, wat is er verder gebeurd de afgelopen week. De verjaardag van Aline, een klassiek concert (Messiah van Handel), een concert met de WPG in een high school en een heleboel stormen. Vorige week hadden we zelfs drie stormen in een week. Ik slaap altijd heerlijk als het buiten keihard regent of stormt en zo ook tijdens deze stormen. Het viel mij pas op dat het gestormd had, nadat ik de deur opende alle omgevallen bomen en donkere straten zag!

En achter diezelfde deur staat het jaar 2007 alweer te wachten. Opnieuw een jaar waarin er voor mij weer veel staat te gebeuren. Ik hoop dat jullie Oud & Nieuw knallend verloopt. In Vancouver waarschijnlijk iets minder knallend want ik heb mij laten vertellen dat ze hier geen vuurwerk hebben met Oud & Nieuw! Ik heb nog geen plannen voor je jaarwisseling, maar ik ga er vanuit dat het net zo bijzonder wordt als deze kerst. Jullie kunnen je tot het einde van het jaar vermaken met mijn foto’s want ik heb er weer heel veel gemaakt.

Tot 2007!