Rocky Mountains: wow!

Afgelopen weekend was ik met een groep van tien oud-klasgenoten (Duitsland, Spanje, Brazilië, Argentinië, Japan en Nederland) naar de Rocky Mountains en het was werkelijk fantastisch. Echt supermooi. We hadden twee auto’s gehuurd en een perfecte route uitgestippeld met diverse stops waardoor we van alles hebben gezien: meren, watervallen, de zalmtrek, sneeuw, bergen en gletsjers. In vier dagen tijd hebben we zo’n 2000 kilometer gereden maar het was elke kilometer meer dan waard. We overnachtten in Revelstoke en in de nationale parken Banff en Jasper. Eén van de gaafste plekken was toch wel Columbia Glacier. Op de Noordpool na schijnt dit de grootste ijskap ter wereld te zijn. Uiteraard heb ik een groot stuk van die gletsjer beklommen en dat is nog niet zo gemakkelijk op gympies. Over ijs lopen is sowieso niet zo makkelijk, laat staat als het omhoog gaat. Eenmaal boven gekomen, moesten we natuurlijk ook nog terug. Het is helaas geen klimduin in Schoorl dus dat ging voetje voor voetje. Sommigen maakten een paar smakken, maar ik bleef keurig overeind…..tot tien centimeter voordat de gewone grond weer begon. Echt ongelofelijk! Uiteraard was het hoog in de bergen vrij koud en moest ik toch wat warm gekleed er op uit. Gelukkig had ik mijn Unoxmuts bij me, dus ik kon er tegenaan! De weg terug naar Vancouver was ook prachtig want door de herfst kleuren alle bomen nu geel, rood en oranje. Een echte indian summer.

Wat is een goede roadtrip zonder een beetje spanning? Niets natuurlijk, daarom zorgde chauffeur Michel voor wat entertainment. Michel is de Deutsche autobahn gewend en reed ‘gewoon’ dertig kilometer te hard want we reden toch in de Middle of Nowhere, rijdt er opeens een politieauto ons tegemoet en voorbij. Normaal gesproken zou dat niet zo’n kwaad kunnen, ware het niet dat de Canadese politieauto’s zijn uitgerust met een apparaatje die precies kan meten hoe hard elk voertuig in de buurt kan rijden! Erg high-tech. Meteen na het passeren keerde de politiewagen om en hij zette al z’n sirenes en lichtjes aan, “scheisse”. We hadden dus een boete van 140 dollar aan onze broek, dat viel nog mee. Michel probeerde er nog onderuit te komen door te zeggen dat hij uit Duitsland komt, maar “that doesn’t matter for the bill!” Helaas was een groepsfoto met de agent niet mogelijk.

Uiteraard moest het uitgaansleven in Revelstoke, Banff en Jasper ook verkend worden. In Vancouver is drank vrij prijzig. Buiten de stad vallen de prijzen gelukkig mee, zeker als je een ‘jug’ besteld, een heeeeel groot glas waar je met z’n allen uit kunt drinken. Het Canadese bier smaakt gelukkig goed en het bezorgt je (meestal) geen hoofdpijn de volgende morgen, erg handig natuurlijk. Het is overigens wel grappig dat mijn achternaam nogal wat hilariteit opwekt in het uitgaanscircuit. De originele uitleg van Sint Theo dat de eerste Beerepoot een kastelein was, zouden ze hier zo geloven…… Mijn voornaam ben ik ook nog tegengekomen in een supermarkt in Jasper. Ze hebben hier namelijk Chicken Dianne!!!